Voor iedereen die mijn voordracht bij Spoken op FunX van zondag 17 november gemist hebben, hier is het dan!
In de show is het te horen vanaf 42:30. Hieronder nog eens de tekst!
Wij leven in de wind
Opgetild als een plastic tas
Dwalen wij langs het leven met één oog
Op deze realiteit en met het hart in de toekomst
Je vond ons in India waar de wieg stond
Onze tongval en tradities hebben sporen
Tot Griekse beschavingen en Romeinse tempels
Wij zijn te vinden in de wind
Als over vlaktes stormen razen
Tenten worden opgepakt dan houden wij
Vast aan familiebanden, uiteen geblazen
Maar sterk als de naam die ons verbonden heeft
Gemaakt door de wind omdat stilstaan ons niet
Gegeven is, opgejaagd, soms weggevaagd
Ons verhaal is dat van het lange lijden
Tot in de nerven van onze stam
Strijden wij om eens te blijven
Met elke bries verharden wij, slaat
Een rukwind stuk op onze net gemetselde muur
Nemen wij de stenen mee om niet opnieuw te beginnen
Maar om verder te bouwen, ergens anders
Daar waar de grond vruchtbaar is
Het haardvuur nog knispert is er een thuis voor ons
Nog voor het einde van een verhaal is er
Een nieuw geluk geboren want wij zijn
Een familie, overal en ergens
Zoals de wind, zijn wij niet te zien
Onze namen bestaan alleen in de lucht
Zwerven langs de oren en fluisteren
Kussen de gezichten van de mensen
Die wij ontmoeten
Maar soms gaat het liggen, berusten
Wachten weer tot een nieuwe stroom ons
Meeneemt, maar voor nu vallen wij
Tot het allemaal weer oppikt