Tsjongejonge Kleine Gino
Tsjongejonge Kleine Gino
Als kleine jongen groeide ik op in Gouda, een middelgrote stad in het midden van de randstad.
Niet alles is even spectaculair maar veel herinneringen die je opdoet zijn universeel.
In kleine gedichten probeer ik te vatten wat zag, door grote ogen, met open mond.
Veel van de stukjes verschenen eerder op mijn Facebookpagina.
Binnenkort verschijnt er een nieuwe serie die op bijzondere wijze het licht gaat zien.
Blazen, schudden en dan nog een keer proberen
Resetknop, met het laatje open en dan hard drukken
Sneeuw, verkeerd net, altijd op kanaal 0
En nog een keer blazen, ouwe grijze doos.
Tsjongejonge kleine Gino, soms een klein beetje heimwee naar die ouwe NES.
De hele onderkant zeiknat
Nog zeker een week lang ruik het
Zurigheid zonder dat je het door had
Een lekkende beker melk, schuine dop erop.
Tsjongejonge kleine Gino, wel even laten uitlekken.
Eindeloos verloren in het kiezen
tussen stroop, suiker of Nutella
Mama’s idee van kinderen pesten
Pannekoekendag
Tsjongejonge kleine Gino, soms denk je waren mijn ouders maar arm.
Gino van Weenen 