Dankzij Sep Gerritsen kreeg ik deze foto;
Deze man loopt elke dag naar de bushalte ergens in Huissen en checkt daar de tijden.
Een mooi verhaal dat een gedicht nodig heeft, bij deze;
Instappen doet hij niet, nooit
hij wil wel maar zijn vrouw staat
in de weg, verkeersdrempel
op een strakke lange weg
Alle dagen kijkt hij hoe laat de bus
hem verder zal brengen dan het einde
van de straat, om weer terug te gaan
de twijfel in
Je ziet Bert wel eens staan, wachtend
maar hij heeft vertraging zelfs als
de bus op tijd is loopt zijn klok
achter langs de tijd vergaan
Het is de routine van een eenling
een gang naar de galg om te wachten
of er nog een uitweg is
hij droomt de chipkaart vol
Mooi gedicht!
Beste Wil,
Ik ken Bert niet persoonlijk.
Ik kreeg toevallig de foto doorgespeeld van een vriend van mij.
Hij vertelde mij dit verhaal en bleek zo inspirerend dat ik er een gedicht over schreef.
Groet,
Gino