Gino van Weenen

Schrijver, denker en cultureel ondernemer

Mallorca in het naseizoen

Mallorca in het naseizoen

Op vakantie eilanden zoals Mallorca is het een feestje. De hele zomer lang stroomt het er over van de toeristen. Zij aan zij geven ze geld uit aan matige restaurants en slechte discotheken. Zo lang de zon schijnt en er drank is zijn ze tevreden. Zodra de toeristen vertrekken en het naseizoen intreed komt een andere groep bezoekers het eiland op.

In het vliegtuig richting de Mediterrane zee viel het mij al op, de grote aantallen baby’s en peuters. Verse ouders wachten de zomer af en gaan voor de helft van de prijs naar warme oorden, met het kind in de draagzak. In Nederland zet de herfst in en verkleurt het landschap van groen naar een verschillende tinten bruin. Nog even het laatste zomerbruin laten bijkleuren in de hoop dat het nog lekker weer is op de vakantiebestemming.

Eenmaal op het eiland zijn de voordelen legio. Lege stranden, eenzame terrassen en nergens wachttijden. Voor de jongere bezoekers dreunen nog steeds de bassen ergens in een kelder. Spaanse, Poolse en Britse tieners zijn meegelift op kosten van vader en moeder en voelen nog eenmaal de drift. Dit zou zo maar de laatste buitenlandse romance kunnen zijn.

Op lege dansvloeren gooien zij de heupen los en roepen om Pedro, Frederico of Derrick. De werknemers van de halflege hotels vallen laat binnen, zij weten dat dit de laatste maand is voordat ze vertrekken. Dit is de magnetronmaaltijd na de verse vis, een laatste kans op kapotte zomerliefdes. IMG_2868

Er valt nog even geen regen en de thuishaven lijkt verder weg dan ooit. In oktober zijn de warme dagen nog voorhanden, barmannen nog vriendelijk. Zij weten ook dat dit een rustige avond is maar gaan tevreden naar huis. Nog een week of twee dan is het gebeurd en komt de winterslaap. Het meeste personeel vertrekt, naar huis of op zoek naar een ander warm onderkomen, zuidelijker.

In mei begint het weer, vakantiegangers stromen binnen en schreeuwen om service, steeds harder wanneer het bier op is. Niet al het personeel komt terug, sommige zijn bedrogen, gedesillusioneerd of simpelweg te moe. Het is weinig slaap en veel inzet, met minimum opbrengst. Het is er zijn omdat je elke dag een beetje vakantie viert. shotje na shotje.

Advertisement

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

Information

This entry was posted on October 20, 2013 by in Uncategorized.

Gino's View

No Instagram images were found.

%d bloggers like this: