Droombaandichter
Afgelopen dinsdag 11 april jl. was ik droombaandichter bij de loopbaanyoga van Projectbureau 014. Tijdens de maand van de Filosofie was het zoeken naar rust en inhoud voor het werk. Dat ik nog steeds zoekende ben beschreef ik in de tekst.
Haast je langzaam, riep Erasmus ooit over de Binnenrotte
Het beeld naast de Laurenskerk herinnert ons daar aan
Het schuift namelijk traag op naar hier, voor het blote oog
Nauwelijks zichtbaar maar toch onderneemt het de wandeling
Je carriere zou niet te snel moeten gaan, waarom noemen ze
Het anders een loopbaan? Rennen kan altijd nog
Dat je dus carriere maakt staat en valt bij de actie die je neemt
Anders zou je dus ook een carriere kunnen laten
Niemand heeft het ooit gerepareerd
Zelf beweeg ik ook niet met hoge snelheid, veel te bang
Dat ik de volgende kans zou missen, de stoptrein nemen
Zodat het uitzicht dat ik heb niet in tunnels voorbij zou gaan
Zwartrijden is blind zijn voor de kansen die het leven je bied
Ik maak liever gebruik van meereiskorting, samen liften en verdwalen
Vroeger riep ik altijd, niet zo hard, als mijn vader met grote passen
Een wandeling tot hardloopwedstrijd maakte, als ik terugkijk was
Dat te doen om zijn eigen onderneming sneller te laten lopen
Zijn lichaam leeft wat zijn geest wil, 20 jaar later is hij tevreden maar versleten
Toch ben ik trots op mijn vader, hij is mijn vader
Dankzij hem weet ik wat de waarde van werken is, dat soms werken waardeloos is
Maar dat het zijn doel dient ook al is het tijdelijk, je wordt er niet dommer van
Vertelde hij mij als ik met tegenzin naar mijn bijbaan ging, nu ben ik zzp-er
Breed inzetbaar en breed georiënteerd omdat mijn vader ook niet wist
Wat ik precies zou gaan worden, of nog steeds niet ben
Wat ik weet is dat ik een man ben die graag werkt omdat elke keuze die tot nu
Toe gemaakt is heeft geleid tot dit hier en nu, een plek die geen stil staan kent
Ik ontwikkel mij en tegen de tijd dat ik naakt ben heb ik mijzelf toegedekt met
Nieuwe kansen, ik ben bovenal een dromer, doodmoe van dagdromen omdat
Slapen altijd kan
Zo strek ik mijn ogen uit, zie mogelijkheden en zoek bijwerkingen van geluk
Mijn constante glimlach en gestrekte arm naar eenieder die ik feliciteer
Want blij zijn voor andere is altijd gelukkig zijn, winnen kun je alleen maar
Als je weet wat de ander ervoor heeft gegeven, blij zijn met verliezen
Is rijk zijn met minder
Dus kijk eens naar je bankrekening en zet de traagheid van de nummers om
In de momenten van geluk die je ervoor kunt kopen, dat een euro rond is
Hebben wij aan de zon te danken, want ik heb zonneschijn in mijn zakken
Haal het eruit als ik een nieuwe stap nodig, langzaam rol ik de munten over
De kassa en vraag haastig of Erasmus al gearriveerd is
Gino van Weenen 