Gedicht op de ramen van Leeszaal West
Voor Leeszaal West schreef ik een gedicht op het raam.
Het is een korte beschrijving van wat de Binnenweg je kan brengen als je de tijd neemt voor de lange straat.
Binnenweg
Binnen in de tram ontrolt er
een verhaal van het centrum naar west.
Dit is de legende van een straat
die oude ambachten doet herleven
en ongezien verandert.
Het gaat hier van volle naar lege glazen
het stroomt van de Westersingel over
en kronkelt het naar de havens.
Op lome dagen slentert de wereld langs
etalages en kiosken.
Snijdt men lokken van mannen
draait men dreads.
Eet je de wereld van keuken naar keuken
met elke hap dichter bij de zon.
Je proeft de tuin uit Turkije, Italië,
India of gewoon uit de buurt.
Dwarsstraten strepen langszij en geven voeding
aan de ijzeren aders van de tram.
Koffiekoppen klinken als het lepeltje er in roert,
zoals de naald schraapt over de plaat.
Ik hang lampen op en licht daarmee mijn planten uit,
gestekt en gezaaid. Het is verre van Rotterdam.
In de boeken bestaat er een Binnenweg.
Gino van Weenen 