Stadsgeluk – hoe een stad je geluk maakt….

Zo zie je het in de spiegeling van ruiten
Een glimp van de toekomst
Soms een oogopslag, soms een mooi gezicht
Vaak ook terwijl je staat te wachten
Voor het stoplicht dat je dichterbij brengt
Zo tikt hij of zij je achterwiel aan
Per ongeluk op een veelste drukke kruising
Je irritatie opzij en je warrige haar de eerste indruk
Stadsgeluk remt je af

Of lanceert je van grote hoogte
Een vergezicht dat over de toppen van de bomen
Op daken en wolkenkrabbers valt
Het zijn de wolken die je gevoelens in de lucht hangen
Op blauwe dagen rekt het zich uit
Op de grijze vangt het je hangende hoofd
Zo samen loop je met de stad
Je leven te delen
Stadsgeluk draagt je over straat

Of laat je liggen
Na uren met ellebogen op het hout van een bar
Waar je samen of alleen je de wereld opdrong
Aan lege glazen of Bardames met diepe decolletés
Waarin je nachten wonen kan
Stap je het donker in en met wankele enkels
Vermijd je gaten in stoeptegels
Tot de randen van de stad je naar beneden trekken
Stadsgeluk is doorgaan met leven

Of even gaan zitten bij de momenten
Dat je dankbaar bent voor de kleine wonderen
Die je tussen park en kade vinden kan
Boten die voorbij trekken aan een stadsgezicht
Duiven en meeuwen die vechten om de gevallen patat
Net gehaalde trams in regenachtige middagen
Veels te zware plastic tassen uit de Koopgoot
Bruggen die je doen stilstaan op zonnige momenten
Gratis festivals op groene velden omringt door mooie mensen
Beschutting zoeken in verlaten havengebieden
Boeken lezen in donkere cafés waar het bezoek al jaren hetzelfde is
Groentes proeven die geteeld zijn op hetzelfde dak
Eenzaamheid beleven op de Lijnbaan, midden in de nacht

Verblind worden door schijnwerpers op de Erasmus
Voor je verschijnt de stad en jij weet dat het geluk daar ligt
Ik raap het dagelijks in kleine beetjes uit bloemenperkjes en
Schraap het van bouwhekken, stadsgeluk voor alles
Als je maar zien wil.